18, 19, 20 & 21 November

21 november 2019 - Capricorn, Zuid-Afrika

Maandag 18 November

Vandaag begon Louise dus in mijn crèche. Niet dat ik haar vandaag veel gezien heb, want ze werkt halve dagen en Wendy had haar bij de grote klas neergezet (gelukkig). Zaterdag is het jaarlijkste concert, dus vandaag heb ik vooral met de baby’s het ‘dansje’ geoefend die ik gemaakt heb. In de middag haalde Ashwin ons op voor de Reading program en Eudene (de beste vriendin van Ashwin waar we vaker mee uitgingen) was hier ook. Bia en ik hadden een tijdje geleden tegen Ashwin gezegd dat we het niet echt waardeerden hoe ze op een van deze dagen tegen ons deed toen ze iets teveel gedronken had en sindsdien had ik haar niet meer gezien. En hier vroeg ze of ze me kon spreken en gaf ze me een hele lieve brief (foto bijgevoegd). 

0C106073-3135-4733-A459-3510D48B4B48C116D2DA-B3C2-4522-B34A-164594DB2139

Dinsdag 19 November 

In de ochtend heb ik een spandoek geschilderd voor het concert met “Annual Concert & Graduation” en voetstappen van de baby’s eromheen (de school heet In His Footsteps). En rond een uur of 11 kwam de onmogelijke missie om met alle kinderen naar de primary school te gaan om te oefenen voor het concert. Inclusief de baby’s, die normaal rond dit tijdstip gaan slapen en de hele dag al ontzettend vervelend waren. Het is ongeveer 15 minuten lopen naar die school. Het waren dus 20 baby’s en dan Tessa en ik samen. Ik had er een opgetild en 3 naast me lopen die allemaal mn hand vasthielden, Tessa had hetzelfde. En natuurlijk heb je er dan een paar die de straat op schieten en probeer dan maar in te grijpen met 4 kinderen aan je. Vervolgens waren er tijdens het oefenen ook nog vijf in slaap gevallen, dus toen Ashwin ons kwam ophalen voor de outreach hebben we alle baby’s in de bus erbij gezet om te droppen bij de crèche. Deze kinderen hadden duidelijk nog nooit in een bus gezeten, waren allemaal ontzettend bang. Elk kind was aan het huilen en zich aan het vastklampen aan mij, Tessa en Ashwin. In de middag bij Outreach heeft onze nieuwe grote vriendin Margaret een yogales gegeven aan de kinderen. Zij is hier met de mindset heen gekomen dat alle kinderen en volwassen hier ziek zijn. Het leek haar daarom een heel goed plan om “aan de zieke kinderen een yoga les te geven”. In de avond zijn we wat gaan eten in het centrum en zijn we daarna naar de musical Kinky Boots geweest, die was wel erg leuk. 

401977AD-4B09-4296-9613-83CB924987F6F25160DA-0FCB-4049-9BD2-624C6E8ED9109C1DEDA5-C9BE-4B79-8846-0916BC7411E63367458E-882C-416A-80A3-241B8E1E9421D5F16518-BA74-4590-A9BE-15A731BCB2AC
A1F9750B-3FD1-4EA0-A28B-010338493D5E

Woensdag 20 November

Vanochtend kwam ook nog het goede nieuws dat onze Amerikaanse vriendin naar mijn crèche werd verplaatst én dat ze op 1 december terug naar huis vliegt in plaats van 24 November. De goede hoop dat het maar voor een weekje was werd dus gauw vervangen door teleurstelling. Het was vandaag echt heel benauwd hier, ik heb de voetstappen afgemaakt op het spandoek en de letters dikker gemaakt. Een uur voordat de kids gingen slapen was er weer een op mijn schoot in slaap gevallen, dus de ochtend was vrij rustig. Toen ze eenmaal allemaal aan het slapen waren ben ik met Wendy naar een winkel geweest in Retreat om snacks en drinken te kopen om te verkopen zaterdag. Na werk facetimeden de oude buren vanuit Ghana, en daar heb ik een hele lange tijd mee aan de telefoon gezeten nog. In de avond was het natuurlijk de klassieke Brass Bell avond - volgende week is alweer mijn laatste ooit 😱 

BED50E8D-2AD0-4528-95DD-E780B29548CF008DC39B-0311-43A5-8E2D-7753E860B430F5FF208B-E3EC-487A-89E4-76CA543EBF4F

Donderdag 21 November  

Vandaag hadden de leraren een jaarlijkse docenten bijeenkomst, dus ze zijn de hele dag bezig geweest met zich opmaken en hun haren etc. De ochtend was vrij standaard, in de middag zijn we naar de outreach gegaan in Hout Bay waar we met de kinderen gespeeld hebben (nadat Margaret weer een “yoga les” gegeven had). We hebben spellen zoals de stoelendans en schipper mag ik overvaren gedaan. En aangezien we vannacht natuurlijk maar een paar uur geslapen hadden, en ik in de ochtend ook vrijwel alleen weer bij de baby’s stond, was dit wel een vrij vermoeiende dag - al helemaal na het rondrennen met deze spellen. Na werk zijn we bij het surfproject gaan wachten op het transport naar de Cape Vineyard. Hier ben ik ergens in mijn eerste weken al eens geweest. Toen was ik de nieuwe en nu ben ik hier het langst van allemaal haha. Hier hebben we de zonsondergang gekeken en daarna zijn we naar huis gegaan om lekker op tijd naar bed te gaan.

DC1A62F6-4A1E-474F-B220-09B8C5AE89B6E3940951-2259-456A-B75E-75053F004C839770D084-4809-4FD8-89A1-13334C964C35456D522E-61E7-4FDA-97B9-F21B1DED6926

Foto’s

1 Reactie

  1. Opa Joost:
    22 november 2019
    Lieve Saar ,

    Ik begrijp dat je je Amerikaanse vriendin echt in je hart hebt gesloten ........
    Leuk idee van de Footprints....

    Het begint nu wel te korten .. binnenkort weer in het frisse Nederland.

    Ik hoop dat het Australië lukt de branden te doven voordat je dar naar toe gaat..


    Tot binnenkort

    Opa Joost