30 September / 1,2,3 Oktober

30 September

Vandaag heb ik in de ochtend alles voorbereid voor de dinsdag. Ik moet een soort spelletjes spelen met de leerlingen van de 3-4 klas, om te kijken hoe ontwikkeld ze zijn. Weten ze de kleuren en de vormen, kunnen ze tot 20 tellen of misschien zelfs verder, weten ze wat voor weer het vandaag is, kunnen ze een rechte lijn knippen etc. Bia moet hetzelfde doen, maar dan met de 4-5 jarigen. We hebben dus voor elk kind een boekje gevouwen vandaag waarin ze de vormen die wij aangeven moeten tekenen, een mens moeten tekenen, een rechte lijn moeten knippen en de eerste letter van hun naam moeten naschrijven. Verder hebben we andere dingen bedacht waarvan we willen weten hoever ze zijn, waar we dan een cijfer van 1 tot 4 voor geven. Hier zijn we de hele ochtend mee bezig geweest en toen de kinderen gingen slapen, kregen we het bericht dat we opgehaald werden en naar huis werden gebracht. Er was namelijk weer eens een protest aan de gang, en deze keer in ons werkgebied. Het was dus niet veilig voor ons om te blijven. Quinton haalde ons op en we reden langs dit protest. Over een afstand van ongeveer een kilometer lagen overal autobanden die in de fik stonden, als protest van taxichauffeurs die zonder rijbewijs in gestolen auto’s rijden. Zij vinden het onzin dat hun collega’s worden opgepakt. Het aller bijzonderst is dat de politie niemand oppakt bij zo'n protest, het enige wat ze doen is de weg blokkeren. 

1 Oktober

Vandaag hebben we de ontwikkelingsspelletjes gedaan met de leerlingen. We hadden zelf het idee dat de leerlingen al best ver waren met ontwikkelingen zoals tot 10 kunnen tellen, kleuren onderscheiden en vormen onderscheiden. Maar van de 32 leerlingen waren er misschien 8 die dit konden. Nadat de principal ons bleef vragen dingen voor de school te kopen, hebben we toch besloten om met Ashwin hierover te praten. Toen we tegen hem zeiden dat we het idee hadden dat ze ons voor het geld gebruikt, zei die dat tot nu toe bijna elke vrijwilliger zoiets had gezegd. Blijkbaar doet ze bij Projects Abroad precies hetzelfde, ze bedenkt haar eigen community days etc. Dus voor ons was het fijn om te weten dat we niet de enige zijn die er zo over denken en voor Projects Abroad is het een bevestiging dat ze nog eens goed moeten nadenken over de samenwerking met deze school.

2 Oktober

In de ochtend waren we vandaag op school en om 12 uur werden we opgehaald door Ashwin voor een workshop. Deze hebben we een keer per week, het houdt in dat we elke keer een vragenlijst moeten invullen over de hygiëne en ontwikkeling van de kinderen, de school en de leraren. Ook moeten we elke keer iets bedenken waardoor we kunnen leren hoe belangrijk bepaalde dingen zijn waarvan wij denken dat het verbeterd moet worden. Omdat iedereen van het care-project er maar voor maximaal 2 weken is, zijn Bia en ik de enige die dit moeten doen. We hebben een poster gemaakt met hoe belangrijk handen wassen is na het buiten spelen/voor het eten/na het naar de wc gaan etc. De kinderen op school wassen namelijk zelden hun handen en wanneer ze dit doen, gebeurt het met vies en oud water. Toen ik thuiskwam was er een nieuwe huisgenoot, Vincent uit Duitsland. Zijn moeder komt uit Nederland dus hij spreekt aardig een woordje Nederlands. Hij heeft veel familie in Nederland, die wonen in Den Bosch, Sint-Oedenrode en Valkenswaard. Heel toevallig dus. In de avond hadden we natuurlijk weer de woensdagavond-karaoke in Brass Bells, deze keer waren drie van onze leraressen van de crèche ook mee en dat was echt heel gezellig. We hadden ook Ashwin en onze chauffeur meegenomen en ook Sophie was er weer, dus het was weer een hele geslaagde avond. 

3 Oktober

Nadat we vannacht om 2 uur thuiskwamen was het opstaan om 7 uur weer geen pretje. Iedereen was dus weer fris en fruitig deze ochtend op de crèche. De docent die niet mee was geweest gisteren was vandaag hartstikke ziek, maar ze krijgen niet uitbetaald als ze ziek thuisblijven en het geld kunnen ze hier echt niet missen. Haar stem was ook helemaal weg, dus Bia en ik hebben vandaag de hele dag bij de baby’s gezeten en haar taken overgenomen, zodat zij gewoon rustig aan de zijkant kon zitten. We hebben geluk dat de kinderen goed aan ons gewend zijn en dat ze dus ook goed luisteren naar ons. Toen ze om half 12 gingen slapen hebben wij naast de baby's op de matrasjes geslapen totdat we opgehaald werden voor de outreach in Hout Bay om 1 uur. De weg naar Hout Bay is ongeveer 50 minuten en ook deze hele weg hebben we geslapen. Bij de utreach hebben we vandaag met de kinderen posters gemaakt over hoe tandenpoetsen. De kinderen moesten zelf hun ideeën geven en op de poster zetten. Daarna hebben we nog even met ze buiten gespeeld en daarna op de terugweg weer heel de weg geslapen.