Mission Beach

6 maart

Vanochtend om 10 uur moesten we het hostel al uit, maar de bus ging pas om 14.30. We hadden vannacht allemaal slecht geslapen, het onweerde namelijk zo hard dat de bedden zonder overdrijven heen en weer gingen. Sommige mensen dachten dat het een aardbeving was, anderen zeiden dat het leek alsof we gebombardeerd werden. Het was écht eng. Maar goed deze 4 uur hebben we nog gezellig met Venla, Daan en Casper doorgebracht. Zij reizen naar beneden, vet jammer want was erg gezellig. Maar Venla zien we in Adelaide nog wel een weekendje! De bus had mega vertraging dus uiteindelijk waren we pas om half 8 in het hostel en waren we dus wel blij dat we nog avondeten over hadden van de avond ervoor. 

7 maart

Vandaag was dan de grote dag waar ik al een week tegenop zat: parachute springen! Om 8 uur werden we opgehaald, allebei super zenuwachtig. Wij zaten in groep twee, dus om half 10 werden we opgehaald door onze instructeur, die van mij heette Richard. Natuurlijk was ik weer de eerste die sprong, net als bij de bungeejump. Dat betekende wel dat ik op het hoogste punt sprong, ik zat tegen de 5km maar de laatste sprong rond de 4,5km. Toen het lampje brandde dat de deur open mocht was het wel even eng, maar deze keer had ik de fout niet gemaakt om de diepte in te kijken. En vanaf het moment dat we het vliegtuig uit waren was ik al helemaal niet meer bang, het was echt super mooi om zo over de Great Barrier Reef met super heldere oceaan en het strand te “vliegen”.  Toen de parachute eenmaal uitgeklapt was en we alleen maar rondjes draaiden werd ik wel kotsmisselijk, dus de rest van de dag heb ik alleen maar overgegeven en geslapen helaas. Maar heb het wel mooi gedaan!!! 

8 maart

Vanochtend werden we weer om 8 uur opgehaald, deze keer door de organisatie waarmee we zijn gaan raften. Na een safety briefing en een busritje van 1,5 uur kwamen we aan op de top van de rivier Tully. Hier zijn we in de rafts gestapt en zijn we meteen gaan raften. Af en toe zat er best een spannende afdaling tussen, de rivier kon heel wild zijn en er zaten heel veel rotsen waar je steeds tegenaan botst. Maar al met al hadden we het spannender verwacht, we zijn ook geeneen keer omgeslagen (gelukkig). Op een gegeven moment moesten we ergens zonder raft vanaf zwemmen, het was een waterval waar je vanaf gleed over de gladde rotsen. Maar door de harde stroming van het water werd je een paar meter onder water meegesleurd en duurde het ongeveer 10 seconde voor je weer boven kwam. Dat was denk ik het engst van vandaag. En we hebben heel veel regen gehad, maar we zaten toch in de raft waar we nat in werden. Morgen hebben we onze allerlaatste greyhound bus en deze brengt ons naar ons noordelijkste punt van de oostkust!