20, 21 en 22 September - 2e weekend

20 September

Het weer hier is ontzettend verwarrend. Het ene moment kan de zon zo erg schijnen dat je in een t shirt helemaal kapotgaat, maar 10 minuten later is een trui met vest en een jas nog te koud. Dan regent het weer, maar is het wel warm, en dan is het droog maar koud. Je kunt van tevoren gewoon niet inschatten wat je aan moet hier. Rond half 1 was ik thuis, toen ff geluncht en met mama gefacetimed, daarna omgekleed en toen werd ik opgehaald voor het surfen. Op het moment dat ik mijn wetsuit aandeed regende het, maar op het moment dat we de zee in gingen scheen de zon weer heel lekker. De golven waren deze keer heel veel beter, maar in het begin lukte het me niet om omhoog te komen op mijn surfbord. Toen ging ik het met mijn instructeur op het strand proberen, maar daar lukte het ook niet. Hij zag meteen zonder dat ik iets over mijn breuk hoefde te zeggen dat er iets met mijn enkel mis was, dus probeerden we het met mijn rechtervoet voor en linkervoet achter, in plaats van andersom. Dit ging meteen goed en nu kon ik eindelijk ook gewoon steeds staan op mijn surfbord, dus dat was wel heel leuk. Vanaf het project naar het strand en terug moeten we op onze blote voeten over de straat en highways lopen met surfborden in onze hand. Niet alleen ziet het er hartstikke debiel uit, maar er ligt ook overal glas etc. dus erg handig is het ook niet. ’s Avonds heb ik met Julia en Bia bij mij thuis gegeten (pasta bolognese en een Griekse salade) en daarna zijn we naar Nora, Judith en Zoe gegaan om spelletjes te spelen. 

21 September

Vandaag hebben we eerst “uitgeslapen”. Nadat we om 3 uur in bed lagen leek ons dat wel een goed idee. Maar om half 6 ging in mijn huis de eerste wekker, daar werd ik ook wakker van. Vervolgens ging om 7 uur de volgende, waarna iedereen opstond om afscheid te nemen van een van de Japanners. Vervolgens ging mijn gastgezin om 9 uur vanalles voorbereiden, dus ook daar werd ik wakker van en toen heb ik niet meer geslapen. Toen ben ik me maar gaan klaarmaken en zijn we naar het apartheidsmuseum gegaan in Kaapstad (District Six). Was wel erg interessant, maar het was goed dat we van tevoren wat research hadden gedaan, want het museum zelf was te lastig om te begrijpen als je geen idee had waar het over ging. Daarna zijn we naar V&A Waterfront gegaan, maar het regende al heel de dag dus we hebben heel onze tijd daar doorgebracht in een groot winkelcentrum. Hierna ben ik samen met Julia naar huis gegaan om wat te eten te maken, maar toen we thuis aankwamen bleek dat mijn gastgezin 120 familieleden over de vloer had als afscheidsfeest voor de moeder van mijn hostmother, dus flinke chaos. De familie was niet alleen in hun huis (onze huizen zijn gescheiden van elkaar), maar alle kinderen zaten bij ons en wilden spelletjes spelen, terwijl ons plan was om rustig een film te kijken. Toen ik om 10 uur naar bed ging, ging het feest nog door tot 1 uur ’s nachts dus ook vannacht was het weer een kort nachtje.

22 September

Om 7.30 ging de wekker voor de Cape Peninsula tour. We hadden dezelfde tourguide als vorige keer, dus dat was fijn. Het weer was slecht, we hadden geluk dat het niet regende, maar het was erg koud, het waaide hard en er was geen zon. Eerst hadden we een viewing point bij Camps Bay en toen gingen we naar Hout Bay, waar zeehonden op de pier lagen. Daarna reden we naar een struisvogel boerderij waar we ook de struisvogels konden voeren. Hierna gingen we naar de pinguïns in Boulders Beach, in dat gebied zitten rond de 6000 pinguïns. Toen we hier aankwamen was het nog steeds fris, maar de zon scheen in ieder geval weer. We hebben hier in een seafood restaurant aan het strand iets gegeten en zijn toen doorgegaan naar Kaap De Goede Hoop. Bij de weg ernaar toe zagen we een walvis in de zee langs de weg (een Zuidkaper) en langs de weg liepen Baboons. Ook hebben we een paar stops gehad bij verschillende viewings. Bij de plek van Kaap de Goede Hoop zijn we bij Capepoint naar boven gelopen naar de vuurtoren. Dat was ongeveer 20 minuutjes, maar wel heel steil omhoog. Daarna zijn we naar Cape The Good Hope gereden, waar een rij van 100 Japanners stond om een foto te maken voor het bord. Daar zijn we toch maar in gaan staan, want we wilden eigenlijk ook wel graag een foto :). Hierna zijn we nog langs de plek gereden waar de Sharkspotters zitten die uitzicht hebben over Muizenberg en heeft hij ons uitgelegd hoe dit werkt (en ons vooral erg bang gemaakt nu).  Nu zitten we allemaal thuis ff wat te eten en iedereen kleedt zich om, en dan gaan we naar Camps Bay om nog wat te drinken in Café Caprice. 

Foto's komen morgenvroeg/vanavond laat, wifi ligt er uit!