22, 23 en 24 November

Vrijdag 22 November

De ochtend was weer heel normaal, het dansje nog een paar keer geoefend en verder was de ochtend het zelfde liedje als elke dag. Toen ik thuis kwam heb ik gedoucht en ben ik opgehaald door Eudene om Ashwin aan te gaan moedigen. Die had zich ingeschreven voor een of andere wedstrijd wie het meeste sushi kon eten in 10 minuten. Hij had hem dik verloren, maar het was wel heel grappig om naar te kijken. Hier was ook een vrouw die ik ken van de bibliotheek in Capricorn en zij had een meisje meegenomen. Ik dacht dat ze Duits was maar toen ze zich voorstelde als Fleur en ik als Saar bleek natuurlijk dat we beide Nederlands waren. Ik ben toen met deze mensen meegegaan naar een examenfeestje van mensen in Capricorn, dat was wel heel gezellig. Deze mensen zijn allemaal zo gastvrij, iedereen praat tegen je en is geïnteresseerd en heel aardig.

Zaterdag 23 November

Vandaag om 7 uur ging de wekker voor het concert. Rond 7.45 kwamen we bij de crèche aan, hier wachtte we de kinderen op. Van de baby’s waren 16/21 kinderen uiteindelijk op komen dagen - dat was zo slecht nog niet (een ticket kost 35 Rand en sommige ouders kunnen zich dit gewoon echt niet veroorloven en kiezen er dus voor om de kinderen thuis te laten). Toen kwam de onmogelijke missie weer om met ze naar de Wall te lopen. Het scheelde in ieder geval dat we 5 minderen kinderen bij ons hadden, maar het was nog steeds een gedoe. Eenmaal aangekomen propten we alle kinderen in een soort van zelf gebouwde kleedkamer achterin de zaal. Als eerst moesten de baby’s natuurlijk optreden, zodat ze daarna naar hun ouders konden. Het hele optreden waren er een paar alleen maar aan het huilen, omdat ze hun moeder zagen, en hadden we er een die het leuk vond alleen maar te vallen - ook als we hem weer overeind zette. 9/10 kinderen stond verder stil. Het was totaal geen succes optreden, maar wel ongelofelijk schattig en ontzettend grappig om naar te kijken. Daarna gingen de andere klassen en moesten wij elk kind in een jurk of “pak” krijgen. Dat was nog best een uitdaging en vrij stressvol. Op het eind was dan de graduation, ook heel schattig. De meisjes van 5/6 jaar op hakjes en met lange witte jurken en de jongens met een witte blouse & zwarte broek en lakschoentjes en een strikje. Alles was vrijwel precies verlopen zoals gepland. Toen we aan het opruimen waren stond er een jongetje midden in de zaal, terwijl de hele zaal verder leeg was. Ik had hem mee naar buiten genomen om te kijken of zijn moeder daar was, maar er was niemand. Bleek dus dat zijn moeder gewoon naar huis gegaan was zonder dr kind en toen Wendy hem naar huis bracht, had ze nog niet eens opgemerkt dat ie weg was. Na dit concert heb ik een paar uur geslapen want ik was echt heel moe, en in de avond hebben we wat gegeten bij Cape to Cuba met de vrijwilligers. 

Zondag 24 November

Het plan was om vandaag te gaan hiken, maar toen we bij de Tafelberg aankwamen, was het weer super bewolkt. Ik had het er echt niet voor over om zo’n hike opnieuw te doen en om dan weer niets te zien. Aangezien het wel super lekker weer was, zijn we naar het strand gegaan in Camps Bay. Rond een uur of 3 zijn Rochelle en ik samen met Kristin en Kalan (haar nieuwe huisgenoot uit Londen) naar Café Caprice gegaan om wat te drinken en te eten. En vanavond gewoon op tijd naar bed. Mijn laatste week begint morgen 🙏🏽